Sezon 2021/22 powoli zbliża się do końca, chociaż jeszcze parę oczekiwanych premier ma się odbyć na początku lipca. Postaramy się je zrelacjonować. Dzisiaj publikujemy recenzje czterech przedstawień zaprezentowanych w czerwcu poza Warszawą.
Artur Grabowski omawia powstały w Starym Teatrze w Krakowie spektakl Orlando, oparty na życiu i twórczości Virginii Woolf – ikony i twórczyni kluczowych pojęć dla feminizmu. Ukazuje on angielską pisarkę na tle grupy literacko-artystycznej Bloomsbury, z którą była związana.
Artur Domalewski komentuje przedstawienie przygotowane w Teatrze Polskim w Poznaniu na motywach Ulissesa Jamesa Joyce’a, przetransponowanego jednak w lokalne i współczesne realia. Jak przystało na scenę kierowaną przez aktywistę politycznego i zarazem recenzenta kulinarnego, w trakcie performansu, toczącego się w scenerii pubu urządzonego na widowni, serwowane są publiczności irlandzkie potrawy i piwo.
Kamilowi Bujnemu zawdzięczamy recenzję zmodernizowanej adaptacji Ziemi obiecanej Władysława Reymonta, wystawionej w Teatrze im. Kochanowskiego w Opolu. Kończy się ona pożarem fabryki pokazanym jako katastrofa, identycznie jak niegdysiejsza realizacja Jana Klaty grana w Teatrze Polskim we Wrocławiu.
Natomiast Monika Merkel na plaży w Orłowie obejrzała dla nas widowisko, przede wszystkim muzyczne, Teatru Miejskiego w Gdyni, Kwiaty we włosach. Przypomina ono kontrkulturę rodzimych hippisów, a więc jest to coś w rodzaju najnowszego dzieła Krystiana Lupy Imagine, tylko w wersji dla zwykłych widzów.
Jarosław Jakubowski w swym felietonie powraca do zorganizowanego w Zamościu przez TVP festiwalu słuchowisk radiowych i spektakli telewizyjnych Dwa Teatry.
W zapowiedziach anonsujemy zaplanowany na początek lipca dzień otwarty, służący zapoznaniu się z charakterem i programem Studiów Podyplomowych w Instytucie Sztuki Polskiej Akademii Nauk w Warszawie.
Teatrologia w pierwszej połowie lipca na dwa tygodnie zawiesza swą działalność i udaje się na urlop. Kolejnej edycji prosimy wypatrywać dopiero 21 lipca .
rw.
