Powracamy po krótkiej wakacyjnej przerwie z pełnoprawnym statusem czasopisma dzięki otrzymanemu globalnemu numerowi ISSN oraz w poszerzonym składzie redakcyjnym. Do naszego zespołu dołączył bowiem Karol Rawski znany z publikowanych od roku recenzji przedstawień w teatrach Warszawy, Gdańska i Łodzi.
Obecna edycja „Teatrologii” zawiera trzy recenzje. Aleksandra Wach, której zawdzięczaliśmy już korespondencję z Paryża, tym razem poleciała do Londynu. W Savoy Theatre obejrzała adaptację słynnej powieści Hanyi Yanagihary A Little Life, którą przygotował i wyreżyserował Ivo van Hove. Publikujemy więc wnikliwe omówienie granego na West Endzie spektaklu o cierpieniach nowojorskich gejów, opisanych przez amerykańską pisarkę z hawajskim rodowodem, wystawionego zaś przez holenderskiego reżysera pochodzącego z Belgii.
Ale poruszając się w skali globalnej bynajmniej nie ignorujemy małych ośrodków, ponieważ Karol Zimnoch wybrał się do podlaskiego Supraśla, gdzie w Teatrze Wierszalin zobaczył Wyzwolenie Stanisława Wyspiańskiego w realizacji Piotra Tomaszuka.
Natomiast Kalina Zalewska z okazji 79. rocznicy wybuchu Powstania Warszawskiego w poświęconym mu muzeum obejrzała kolejne przedsięwzięcie Michała Zadary z zakresu „prawa performatywnego” złożone z wykładu o ludobójstwie i krótkiej pantomimy. Po powstałych w Teatrze Powszechnym performansach o zmuszaniu do emigracji Żydów w PRL-u w 1968 (Sprawiedliwość) i ograniczaniu przez obecny rząd napływu imigrantów przez granicę z Białorusią (Odpowiedzialność) tym razem uwaga Zadary została skierowana przez prawicową dyrekcję muzeum na rozmowy z niemieckimi zbrodniarzami, w tym z dowódcą podczas rzezi Woli w sierpniu 1944, przeprowadzone w RFN przez Krzysztofa Kąkolewskiego i opublikowane w tomie Co u pana słychać? skądinąd granym aż na czterech scenach w latach 1979-80. Z wywiadów Kąkolewskiego nie zostało jednak w spektaklu Cisza nawet słowo. Zgodnie z wolą konserwatywnych historyków miał on przypomnieć o zbrodniach niemieckich dokonanych w Warszawie, a roztrząsa tylko w formie wykładu abstrakcyjne pojęcie ludobójstwa. Zadara znowu przechytrzył swych mecenasów.
Jarosław Jakubowski w związku z przypadającą 15 sierpnia dziesiątą rocznicą śmierci Sławomira Mrożka w Nicei ujawnia drugą część swych diarystycznych zapisków poświęconych temu dramatopisarzowi. Jego felieton otwierają jednak rozważania o lecie, którego połowa właśnie minęła.
Justyna Kozłowska omawia wydane w dwóch tomach Dramaty radiowe Iwony Rusek (z których dwa: Warszawski wrzesień i Cisza, prezentowaliśmy na łamach „Teatrologii”), odwołujące się często do polskiej historii. Natomiast Małgorzata Komorowska w kolejnej części swych szkiców o operze przypomina siedemnastowieczną Jerozolimę wyzwoloną Torquata Tassa jako źródło librett operowych.
W końcu zapraszamy na 12 edycję Festiwalu Teatru Dokumentalnego Sopot Non-Fiction, która odbędzie się pomiędzy 26 sierpnia a 2 września.
rw.
