W obecnej edycji teatrologii recenzji przedstawień jest nieco mniej. Omawiamy przeniesioną we współczesne polskie realia inscenizację Rewizora Nikołaja Gogola wystawioną w Krakowie, widowisko pantomimiczne z Wrocławia i komedię o współczesnym życiu małżeńskim z Łodzi.
Kontynuujemy też cieszący się sporym zainteresowaniem Dzienniczek Nowych Epifanii 2021. Skomentowaliśmy kolejne fascynujące koncerty i ciekawy spektakl z Wałbrzycha.
Marian Library Postcard Collection
Aby nie zamykać się w kręgu polskich spraw przypominamy sylwetkę i dorobek francuskiego aktora, żydowsko-irańskiego pochodzenia, Roberta Hosseina, który zmarł pod koniec minionego roku. Hossein w latach 1970-1977 wyjechał z Paryża, żeby w stylu Jeana Vilara prowadzić Théâtre Populaire w Reims. To robotnicze miasto z gotycką katedrą stało się ostatnio synonimem prowincji i proletariackiego rodowodu za sprawą powieści Didiera Eribona przeniesionej na scenę w Nowym Teatrze w Warszawie. Jednak Hossein, chociaż starał się jak Vilar przyciągnąć robotników do teatru, w Reims, w cieniu katedry, dojrzewał do przyjęcia chrześcijaństwa. A katedra w Reims pojawiła się na czołowych scenach europejskich w powstających, po niemieckiej prapremierze z 1801 roku, wystawieniach Dziewicy Orleańskiej Friedricha Schillera, w epizodzie koronacji króla Francji pod okiem Joanny d’Arc. Na ziemiach polskich pierwszą realizację trzeciej odsłony w tragedii Schillera rozgrywającej się na tle katedry w Reims pokazał 19 grudnia 1820 roku Teatr Narodowy w Warszawie, a inscenizację w stylu romantycznym przygotował Hilary Meciszewski w 1844 w Krakowie.
W dziale poświęconym książkom o teatrze omawiamy zaś dwutomową bibliografię zamykającą wieloletnią edycję Dzieł zebranych Stanisława Ignacego Witkiewicza.
rw.
