Dzisiejsze wydanie przynosi osiem tekstów, z czego zdecydowana większość – aż siedem – to recenzje ze spektakli. Dominują w nich kobiety. W Białym małżeństwie nie tylko Bianka i Paulina, ale wszystkie pozostałe postacie, w tym męskie, grane są przez aktorki, w Śniegu Bronka i Ewa, Ria z Marii Simona Stephensa, Towarzyszka Sarecka z Zimowli, Clarissa Stamp czy Renate Clébère z Lewiatana.
I tak Hubert Michalak opisuje feministyczne Białe małżeństwo z Teatru Polskiego we Wrocławiu, a Adam Domalewski historię infantylnej bohaterki ze spektaklu Maria z poznańskiego Teatru Nowego. Sprawy rodzinnych traum i demonów, i związane z nimi postacie kobiet, odnaleźć możemy w Powrocie Michała Zdunika, o którym pisze Magdalena Mikrut-Majeranek czy w Śniegu Przybyszewskiego recenzowanym przez Jagodę Hernik Spalińską. W swym tekście zatytułowanym Woda i ogień, czyli „Śnieg”, zwraca ona uwagę na niebagatelną rolę w spektaklu miski z wodą zamiast kominka. Z kolei o „demonologii ludowej na miarę dzieciaków z wielkiego miasta” pisze Artur Grabowski w tekście o Zimowli z Teatru Słowackiego w Krakowie.
Tematykę spektaklu Teatru Telewizji Lewiatan – oględnie mówiąc – niezbyt udanego, wnikliwie opisuje Andrzej Dąbrówka (swoją drogą ciekawe, dlaczego TVP zdecydowała się pokazać przeróbkę powieści kryminalnej rosyjskiego pisarza).
Na zakończenie części poświęconej recenzjom, cieszący się sporym zainteresowaniem, Dzienniczek Nowych Epifanii – część 4, w którym Jagoda Hernik Spalińska omawia trzy kolejne spektakle pokazane w ramach festiwalu (Powrót, Żegnamy świat, Wyspa).
W dziale felietonów, w swym cyklu „Listy polskie”, Patryk Kencki relacjonuje Madeleine sytuacje związane z organizacją konkursów na stanowiska dyrektorów teatrów, co niejednokrotnie budzi różne wątpliwości i spore emocje.
mk.
