W obecnym wydaniu redakcja teatrologii.pl pobiła rekord, bo obstalowała, zredagowała i opublikowała aż trzynaście tekstów. Wśród nich zdecydowaną większość stanowią recenzje jedenastu przedstawień, które – z jednym wyjątkiem – miały premiery zaraz po uruchomieniu teatrów po ostatnim lockdownie. Dominują omówienia spektakli warszawskich, ale są sprawozdania z premier, które się odbyły w Bydgoszczy, Gliwicach, Krakowie, Rzeszowie, Wałbrzychu i Wrocławiu oraz prezentacji na festiwalu Kontakt w Toruniu spektaklu powstałego w Szczecinie. Korzystamy bowiem z powiększającego się ciągle grona naszych recenzentów, do którego właśnie dołączyła dr hab. Anna Jamrozek-Sowa z Rzeszowa.
Proponujemy naszym czytelnikom omówienia pierwszych realizacji sztuk rozgrywających się w najnowszej historii napisanych przez polskich autorów, pisarza Jarosława Jakubowskiego i reżysera Artura Urbańskiego, inscenizacji klasycznej tragedii Shakespeare’a i komedii Gogola, wystawień dwóch adaptacji scenariuszy filmowych oraz postdramatycznych scenariuszy na motywach opowieści Kafki, Wassermanna i Iwaszkiewicza, musicalu na kanwie Carolla – utworu nie tylko dla dzieci, a wreszcie performansu w formie wernisażu wystawy.
Jak zawsze oferujemy też felieton, w tym tygodniu Antoniego Wincha, osnuty wokół sztuk Sławomira Mrożka, ale też wracający do obecnych w tym cyklu motywów. Szkicem o brytyjskim komediopisarzu Joe Ortonie debiutuje zaś na naszych łamach Maciej Stroiński. Co łączy obu dramatopisarzy? W polszczyźnie przyjęło się mówić i pisać, że coś jest „jak z Mrożka”. W języku angielskim powstał natomiast neologizm „ortonesque” na oznaczenie makabry niczym w farsach owego pisarza. A więc zarówno Mrożek, jak i Orton wpłynęli na postrzeganie rzeczywistości przez widzów ich sztuk.
rw.
