REDUCIE NA STULECIE
18–19 stycznia 2019
Sala Miedziana w Muzeum Historycznym Miasta Krakowa
Pałac Krzysztofory, Rynek Główny 35
W związku z przypadającym w 2019 roku stuleciem inauguracji działalności Reduty – jednego z najważniejszych polskich zespołów teatralnych XX wieku, a zarazem pierwszego w Polsce laboratorium teatralnego założonego przez Juliusza Osterwę i Mieczysława Limanowskiego – zapraszamy na sesję naukową „REDUCIE NA STULECIE”, która rozpocznie obchody roku jubileuszowego i umożliwi spotkanie wszystkich pokoleń badaczy zainteresowanych Redutą w mieście narodzin Juliusza Osterwy.
Organizator:
Wydział Polonistyki, Uniwersytet Jagielloński w Krakowie
Współpraca
Muzeum Historyczne Miasta Krakowa, Instytut Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiego w Warszawie
PROGRAM SESJI
18 stycznia 2019
Godz. 10.00-10.30 Otwarcie konferencji
10.30-12.00 Panel 1: Ethos i idee
Prowadzenie: Dariusz Kosiński
Maria Kalinowska, Ethos Reduty i jego źródła
Wojciech Dudzik, Reduta, czyli scena narodowa?
Andrzej Draguła, „Żywosłowie” Osterwy w perspektywie teologii głosu
12.00-12.30 przerwa kawowa
12.30-14.00 Panel 2: Sztuka i słowo
Prowadzenie: Dorota Jarząbek-Wasyl
Tadeusz Kornaś, Mieczysław Limanowski. Sztuka w analizie geologicznej – geologia w analizie dramatu
Wanda Świątkowska, Efekt realności w scenografii Reduty
Ewa Dulna-Rak, Zainteresowania leksykograficzne polskiego reformatora teatru Juliusza Osterwy
14.00-15.30 Przerwa obiadowa
15.30-17.00 Panel 3: Aktorstwo
Prowadzenie: Wanda Świątkowska
Agnieszka Wanicka, Aktorstwo Reduty wobec modelu sztuki aktorskiej XIX wieku
Katarzyna Flader-Rzeszowska, „Aktor odmałpiony”. Etos artysty w myśli Edmunda Wiercińskiego
Ksenia Lebiedzińska, „Źródło żywe bijące”. Wpływ Wandy Osterwiny na kształt Redutowego ideału aktorstwa
17.00-17.30 Przerwa kawowa
17.30-19.00
Wieczór poświęcony pamięci Profesora Zbigniewa Osińskiego. Z udziałem Katarzyny Osińskiej, Joanny Walaszek i Dariusza Kosińskiego
19 stycznia 2019
Godz. 10.00-11.30 Panel 4: Awangarda?
Prowadzenie: Wojciech Dudzik
Ewa Guderian-Czaplińska, Reduta i awangarda
Jan Jiřík, Centra nowej kultury. Reduta oraz czeskie teatry międzywojnia i ich dążenie do nowego teatru
Diana Poskuta-Włodek, Adam Dobrodzicki i jego Ulica dziwna
11.30.-12.00 przerwa kawowa
12.00-13.30 Panel 5: Przedstawienia
Prowadzenie: Agnieszka Marszałek
Krystyna Duniec, Uciekła mi przepióreczka, czyli Elity
Dariusz Kosiński, Judasz Tetmajera w Reducie
Dorota Jarząbek-Wasyl, Teatr niewyobrażony. Epizod z istnienia Studia Radiowego Reduty
13.30-15.00 Przerwa obiadowa
15.00-16.30 Panel 6: Ludzie wokół
Prowadzenie: Ewa Guderian-Czaplińska
Barbara Osterloff, Osterwa i Zelwerowicz
Natalia Jakubowa, Reduta i ideał teatru Ireny Solskiej
Radosław Sioma, Jerzy Szaniawski w… i o Reducie
16.30-17.00- Przerwa kawowa
17.00-18.30 Panel 7: Teatr Polska
Prowadzenie: Tadeusz Kornaś
Agnieszka Marszałek, Zła prasa Reduty
Jarosław Cymerman, Reduta i Osterwa w Lublinie – obecność symboliczna
Dorota Buchwald, „Teatr Polska” jako dziedzictwo Redutowych objazdów
ROK REDUTY
W roku 2019, dokładnie 29 listopada, przypada 100. rocznica inauguracyjnego przedstawienia Reduty – pierwszego polskiego laboratorium sztuki teatru i zarazem wielkiego projektu obywatelskiego, zainicjowanego i kierowanego przez Juliusza Osterwę i Mieczysława Limanowskiego. Z inicjatywy części środowiska badaczy teatru wspartej przez Instytut Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiego rok 2019 obchodzony będzie jako ROK REDUTY. Instytut będzie też organizatorem i koordynatorem rocznicowych wydarzeń i przedsięwzięć.
ROK REDUTY to oczywiście okazja do przypominania i celebrowania osiągnięć Redutowców, przywołania ich idei, projektów, marzeń i wizji. Ale nie tylko. Ma on też służyć głębszemu zrozumieniu celów i możliwości kontynuowania rozpoczętego sto lat temu przedsięwzięcia łączącego zamierzenia artystyczne, kulturotwórcze i społeczne w całościowy plan o wielkich ambicjach i ogromnym zasięgu. Reduta łączyła tradycje polskiego romantyzmu, z których wyrastała, z otwartością na eksperyment i artystyczną innowację oraz z intensywną pracą nad organizacją nowego typu instytucji, regułami zespołowego współżycia, i pedagogiką zmiany świata poprzez sztukę. Zainteresowania jej pracowników obejmowały właściwie wszystkie sfery życia zbiorowego, ale sednem ich działań był teatr uprawiany nie jako zawód, ale jako powołanie i sposób życia. Choć kres Reducie położyły wojna i okupacja, to w drugiej połowie XX wieku jej idee i osiągnięcia praktyczne zainspirowały wielu wybitnych artystów polskiego teatru, na czele z Jerzym Grotowskim i jego Laboratorium. Przekonani, że misyjna i obywatelska postawa reprezentowana i kształtowana przez artystów Reduty jest dziś niezwykle potrzebna polskiej kulturze i społeczeństwu, chcemy na różne sposoby odnowić zainteresowanie jej dokonaniami, przywrócić należne jej miejsce, a przede wszystkim uczynić źródłem inspiracji dla współczesnych artystów i działaczy społecznych.
