Od Redakcji 191(244), czyli kobiety i ból. 22 lutego 2024 Clou edycji stanowią trzy nowe miniatury dramatyczne Pawła Jurka. Polecamy szczególnie pierwszą – o aktorce ogłaszającej publicznie, że 15 października 2023 skończył się w Polsce PiS! Publikujemy cztery recenzje przedstawień, z czego aż dwie są z Gdyni, na dodatek obie osnute wokół komedii Arystofanesa o kobietach odmawiających mężczyznom seksu, aby zaprzestali wojen. Edward Jakiel relacjonuje „Lizystratę, czyli strajk kobiet” w reżyserii Zdenki Pszczołowskiej ujrzaną w Teatrze Miejskim. Natomiast Karol Rawski w Teatrze Gdynia Główna widział „Sejm kobiet” dopełniony fragmentami” Lizystraty”, wystawiony przez Grzegorza Kujawińskiego. Kamil Bujny w Teatrze Układ Formalny we Wrocławiu obejrzał przedstawienie „Limba” Piotra Rowickiego w reżyserii Piotra Ratajczaka. Jest to satyra na Polaków sprzeciwiających się narzucaniu przez urzędników Unii Europejskiej konieczności sadzenia różnych gatunków drzew w imię bioróżnorodności. Justyna Kozłowska w ramach dzienniczka Nowych Epifanii, czyli wielkopostnego festiwalu w Warszawie, którego jesteśmy, jak co roku, patronami medialnymi, analizuje film Karoliny Kowalczyk „Babcia Wandzia” z płocką aktorką Grażyną Zielińską oraz instalację Kingi Chudobińskiej-Zdunik „Ból”. Ponadto w tej edycji znajduje się moje omówienie książki – trzytomowej biografii reżysera Jerzego Grzegorzewskiego autorstwa Maryli Zielińskiej zatytułowanej „To”, a wydanej przez Teatr Narodowy w Warszawie. Ogłaszamy też na prośbę Anny Mieszkowskiej – znanej i cenionej autorki wielu książek z zakresu historii teatru, szczególnie czasu wojny i emigracji, świadectwo jej cierpień wywołanych przez chorobę i niestety nieprawidłowo leczony ból. * * * Dorota Szczerba latem 2022 w bibliotece Instytutu Teatralnego podczas spotkania poświęconego ojcu. Fot. Maciej Czerski. W nocy z 14 na 15 lutego w jednym z warszawskich szpitali w wieku 61 lat zmarła Dorota Szczerba, najmłodsza córka profesora Zbigniewa Raszewskiego, w jego „Raptularzu” pojawiająca się na ogół pod domowym przydomkiem Puc. Wydała ona wraz z Kingą Czachowską w 2009 „Poznań Borejków”. Spacer z bohaterami powieści Małgorzaty Musierowicz, pod koniec życia najbardziej lubianego przez Raszewskiego cyklu Jeżycjada oraz z pomocą Łukasza Garbala opracowanie Archiwum domowe Jana Józefa Lipskiego zarazem pracownika Instytutu Badań Literackich i działacza Komitetu Obrony Robotników. Z kolei w 2011 przygotowała z Jerzym Timoszewiczem dwutomową edycję drukowanego w paryskiej „Kulturze” Notatnika niespiesznego przechodnia Pawła Hostowca, czyli Jerzego Stempowskiego, uznawanego przez Raszewskiego za najwybitniejszego polskiego pisarza dwudziestowiecznego. Ale trzon jej dorobku to świadectwa życia duchowego i ofiarnej pracy dla Kościoła rzymskiego, ponieważ z wykształcenia była teologiem, z powołania zaś członkiem wielu wspólnot katolickich: Wiara i Światło, l’Arche, Przymierze Miłosierdzia oraz Małe Siostry i Mali Bracia Jezusa. Opublikowała „Wielką Ciszę”, „Dotyk Miłosierdzia”, „Praktyczny leksykon modlitwy”, „Nowe wspólnoty w Polsce”, a zwłaszcza w 2017 oparty także na własnych doświadczeniach osoby dotkniętej bolesną chorobą „Sekret Medjugorie”. Ponieważ spędziła we Francji wiele lat, tłumaczyła też tamtejszą literaturę katolicką, w tym „Rewolucję miłosierdzia” Emmanuela Maillarda. Z rodzinnego domu wyniosła głęboką religijność, która pozwalała jej znosić przez długie lata rozliczne cierpienia. rw.